Nie potrafię Ci odmówić

Nie potrafię Ci odmówić
Ugodzona strzałą zwierzyna
Wpadłam w sidła
I nie wydostanę się
Wiem że powinnam walczyć
I odejść
Nie potrafię tego zrobić
Wiem to
Nie spełnię twoich marzeń
A Ty uparcie tu tkwisz
I tkwisz
I tkwisz
I dalej nie odchodzisz
Chcesz ze mną zbudować coś
Ściany z radości
W oknach szyby ze smutku
Sad jabłoniowy za domem
Nie potrafię Ci odmówić
Lśni kamień w świetle księżyca
Obrączka wsunięta na dłoń
Splecione spojrzenia miłości
Nie potrafię odmówić uczuciom
Podążamy stromą ścieżką w dół
Nie pytaj mnie już o miłość
Jest ogień
Jest żar
Jest Bóg

Dla Ciebie...

Dla Ciebie...

Kiedyś usłyszałam prośbę 

Opowiedz mi o swojej miłości

Nie umiem tego wyrazić

Miłość to nie słowa przelane na papier

Miłość to nie rymy i strofy

Miłości nie da się ująć słowami

Bo miłość to przebudzenie słońca 

Wschodząca w jasności jutrzenka 

Blask księżyca mroźnej nocy

Skrzypiący śnieg i zużyta pielucha

Pierwszy smoczek i ostatni garnitur

Miłość to spotkanie bliskość i tęsknota

To codzienny byt od pierwszego do ostatniego

To pozbierane skarpetki i potłuczone szkło 

To radość i uśmiech

Łza złości i gorycz

To rozbity talerz i bukiet róż

To spojrzenie błękitnych oczu

To wtulenie się w ramiona

To azyl przed całym światem

Miłość 

Wierność

Uczciwość

Złość

Oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci